Parafia Rzymskokatolicka w Grabowcu
Parafia, ufundowana przez Ziemowita IV w 1394 roku, pod wezwaniem Matki Bożej i Św. Mikołaja Biskupa jest obecnie siedzibą dekanatu.
Grabowiecki kościół pod wezwaniem św. Mikołaja był murowany, z wyjątkiem babińca zbudowanego z drewna i pozbawionego posadzki, w którą wyposażono pozostałą cześć kościoła. Być może, wynikało to z faktu, że budowa kościoła w roku 1717 nie została jeszcze dokończona: duży chór nie miał sklepienia. Przeznaczenie drewna na budowę babińca wskazywałoby, iż oszczędzano na drogim budulcu potrzebnym do wykonania muru.
Ołtarzy posiadał pięć. Ołtarz wielki z obrazem Marii Panny, wykonany „snycerską robotą”, był częściowo złocony i srebrzony. Dwa boczne ołtarze: św. Antoniego i św. Krzyża znajdowały się w prezbiterium. Na pozostałe wyposażenie wnętrza kościoła w Grabowcu składały się: ambona, chrzcielnica, konfesjonały i ławki. Obraz Marii Panny w dużym ołtarzu był zdobiony srebrną sukienką, takimi koronami, perłami i kamieniami. Miał ponadto przeszło sześćdziesiąt większych i kilkadziesiąt mniejszych wotów srebrnych.
Na cmentarzu ogrodzonym zniszczonym, drewnianym płotem, stała dzwonnica drewniana z trzema dzwonami.
Wizyta parafii z 1750r. pozwala uzupełnić obraz kościoła informacją, iż dach miał kryty gontami, a na nim drewnianą wieżyczkę z sygnaturką oraz że wyposażono go w siedem dużych podłużnych okien i dwa mniejsze okrągłe.
Z roku 1715 pochodzi pierwsza wzmianka o szpitalu przykościelnym dla ubogich. W 1770 roku rozebrano zakrystię i dzwonnicę i wzniesiono nowe.
W 1814 roku podczas pożaru miasta spłonął także kościół. Odbudowano go dopiero w latach 1852-1855. Świątynia była murowana z cegły i otynkowana, założona na planie krzyża łacińskiego. W latach 1870, 1888 i 1891 przeprowadzono jej remonty, a w roku 1905 gruntowną naprawę. Wówczas dobudowano do nawy od strony północnej i południowej czworoboczne kaplice.
Dawna, drewniana plebania służy mieszkańcom. Księża gospodarzą w piętrowym, murowanym budynku, który stanął w biednych latach 80-tych, za kadencji księży; Stefana Saweckiego i Franciszka Nuci.
Obecnie kościół jest pięknie odmalowany, zadbany, a jego otoczenie zmienia się z roku na rok. Nieopodal kościoła stanęła w ostatnim czasie kaplica pogrzebowa i kapliczka MB Fatimskiej
Kaplice filialne:
Skomorochy Duże
Kaplica grobowa, pw. św. Floriana, w Skomorochach Dużych. Murowana, wybudowana w r. 1920 przez Stanisława Skomorowskiego, w r. 1942 przekazana na cele sakralne parafii św. Mikołaja w Grabowcu, używana dla celów duszpasterskich.
Kościół filialny pw. Św. App. Piotra i Pawła w Ornatowicach
z lat 1986-1988, styl współczesny, wg. projektu Zygmunta Nowaka z Tomaszowa Lubelskiego.
Obok kościoła dzwonnica z roku 1999, w niej dzwon o nazwie: św. Franciszek, poświęcony 12 VI 1999 r., przez Ojca Świętego Jana Pawła II w Zamościu.
Przy kościele drewniana kapliczka ku czci MB Fatimskiej.
Księża pracujący w parafii:
Ks. Zygmunt Żółkiewski proboszcz od 2009 r.
Ks. Daniel Wójcik wikariusz od 2019 r.
Parafia Rzymskokatolicka w Tuczępach
Parafia rzymskokatolicka w Tuczępach została erygowana 15 X 1920 r., przez bp Mariana Fulmana i włączona do dekanatu hrubieszowskiego (od r. 1974 znajdowała się w granicach dekanatu uchańskiego, aktualnie w dekanacie grabowieckim).
Nowa plebania pochodzi z lat osiemdziesiątych XX w. Obecnie istniejący kościół, pw. św. Anny, MB Królowej Polski i Przemienienia Pańskiego, powstał w r. 1939, w miejscu rozebranej poprzedniej świątyni. Dalszą budowę uniemożliwiły działania wojenne, ponowne prace rozpoczęto w latach 50-tych. Budowę ukończono w r. 1957.
Kościół drewniany, trzynawowy, przy prezbiterium zakrystia, nad nawą wieżyczka na sygnaturkę. Remontowany w latach: 1946, 1974, 1995. Wewnątrz trzy ołtarze: główny z obrazami: MB Częstochowskiej,
Przemienienia Pańskiego i figurą Najświętszego Serca Pana Jezusa; prawy z figurą św. Antoniego; lewy z figurą MB Niepokalanej Dzwonnica pochodzi z r. 1959, na niej 2 dzwony poświęcone w r. 1958 przez ks. dziekana Franciszka Osucha.
Bryła architektoniczna świątyni i użyte do jej budowy drewno, wskazują na czerpanie wzornictwa ze stylu zakopiańskiego. Samo usytuowanie budowli, na wzgórzu w centrum wsi i prowadzące do niej strome schody zdają się prowadzić na duchowe wyżyny.
Przez wiele lat proboszczem parafii był ks. Antonii Krawiec, obecnie funkcję tę pełni ks. Ryszard Ostasz, który swoje umiejętności i miłość do bliźniego przekłada na dbałość o otoczenie kościoła. U podnóża świątyni znalazło się miejsce dla Drogi Krzyżowej. Powstała ona dzięki współpracy księdza z więźniami osadzonymi w Zakładzie Karnym w Zamościu.
Księża pracujący w parafii
Ks. Ryszard Franciszek Ostasz proboszcz od 2015 r.